Beschermd plaagdier

Steenmarters

De steenmarter dankt zijn naam aan zijn oorspronkelijke manier van leven; in eenzaam gelegen schuren, stallen, oude huizen, steen- en takkenhopen. Nu er steeds meer landerijen en boerderijen verdwijnen en mensen dichterbij het leefgebied van de steenmarter gaan wonen wordt er steeds vaker overlast van de steenmarters ondervonden. 

De steenmarter

Vanuit het oosten verovert de steenmarter een steeds groter gebied in Nederland. Waar in de jaren tachtig van de vorige eeuw alleen langs de Duitse grens waarnemingen van de steenmarter werden gedaan, zien we tegenwoordig ook al enkele pioniers in de Noordoostpolder, nabij Utrecht en in Noord-Brabant. 

In Nederland genieten de marterachtigen een beschermde status. Het is hierdoor, zonder een provinciale ontheffing en vrijstelling, niet toegestaan om ze te vangen of verplaatsen. De nadruk ligt daarom op de omgang met klachten én op het treffen van maatregelen om overlast van de marterachtigen tegen te gaan. 

Een steenmarter zie je niet zomaar, binnen hun leefgebied hebben ze meerderen schuilplaatsen en dagrustplaatsen: houtwallen, hopen takken, boomholtes, dichte struwelen, ruige weilanden, vervallen schuurtjes en moderne gebouwen met dikke isolatieplaten. 

Leefwijze van een steenmarter

Tussen zonsondergang en zonsopkomst is de steenmarter het actiefst. Ze kunnen per nacht wel 10 tot 15 km afleggen. Steenmarters kunnen zwemmen en zijn uitmuntende klimmers en springers. Ze hebben een hekel aan graven. De steenmarter heeft een gevarieerd dieet. Ze eten knaagdieren, jonge konijnen, vogels, (kriel)kippen, eieren, insecten, kikkers, regenwormen en in het najaar plantaardige kost zoals bessen. 

Ontwikkeling

In maart / april krijgt de steenmarter drie tot vijf jongen. De zoogperiode duurt ongeveer 12 maanden en na een maand of drie worden ze zelfstandig. Steenmarters kunnen 10 jaar oud worden.

Een steenmarter herkennen:
  • formaat van een slanke kat,
    maar staat lager op zijn poten;
  • lichaamslengte van 40 tot 50 cm;
  • staartlengte van 20 tot 30 cm;
  • weegt 1,5 tot 2 kg;
  • grijsbruine vacht;
  • witte gekorfde bek.

Overlast door steenmarters

Steenmarters veroorzaken geluidsoverlast in hun paringstijd en omdat ze spelen in de vroege ochtenduren. Stankoverlast van kadavers van hun slachtoffers, keutels, urine en geurvlaggen die ze uitzetten zijn onwenselijk. Daarnaast richten ze vernielingen aan in rieten daken, isolatiebeplating, dakbeschot en kabels met hun scherpe nagels en knagen. Traas ongediertebestrijding kan u helpen met deze klachten om te gaan en overlast tegen te gaan. 

Wat kunt u doen? 

Wat kunt u zelf doen om overlast te voorkomen? 

  •  Maak het gebouw marter-dicht (let op het dakbeschot en de bevestiging van de dakpannen).
  • Gebruik gladde gevelmaterialen zodat de steenmarter niet omhoog kan klimmen.
  • Verwijder plantengroei tegen de gevel.
  • Verwijder overhangende takken van bomen bij woningen of gebouwen.
  • Steenmarters hebben een hekel aan lawaai, fel licht en de geur van hondenhaar.